Nieuw bloed

Van de NKIR organisatie tot deelnemers of roei-partners, in deze blogreeks nemen wij een kijkje achter de schermen. Hoe wordt de NKIR voorbereid? Hoe ziet de NKIR eruit door hun ogen? Deze week praten wij met de trainee van het Quaestoraat, Aaf Vos. 

Wanneer zat jij voor het laatst op een ergometer?

Pfoe dat is al een tijdje geleden. Dat was nog voor Corona dus ik denk rond februari.

Oke oke, al een tijdje geleden dus. Heb je zelf weleens meegedaan? 

Ja zeker! Ik ben begonnen als junior bij Willem III. Dus toen ik een maand roeide heb ik voor het eerst meegedaan aan de NKIR. Toen ben ik voor mijn school uitgekomen in een school estafette. Ik deed een 500 meter met 3 andere jongens. Ik kwam daar in mijn grijze joggingpak aan. Ik wist toen nog helemaal niet dat je ook echt in een roeipakje moest roeien enzo. Daarna heb ik de NKIR nog een paar keer als junior gestart en als laatst voor Nereus als EJD’19. 

Hoe kijk je daar op terug?

Leuk! Het is een ontzettend gaaf evenement. Ik keek er altijd best wel tegenop maar op de dag zelf vond ik het toch wel erg leuk en vooral het kijken naar anderen vond ik ook leuk. 

Wat is jouw rol binnen de commissie?

Ik ben dit jaar gevraagd om lid te worden van de NKIR commissie. Hierbij ben ik gevraagd voor de functie ‘Questor’. Dit betekent eigenlijk dat je je bezig houdt met geld. Ik ben nu ‘Trainee Questor’ en ik houd me ook bezig met de Acquisitie. Zo ga je kijken welke bedrijven kunnen helpen het evenement groter te maken en kijk je naar eventuele sponsoren. 

Welke andere functie zou je leuk vinden om te doen? 

Ik denk ‘Wedstrijd’. Je houdt je in deze functie toch het meeste bezig met het evenement zelf. Je bent weliswaar wat minder bezig met de dingen eromheen maar juist het bezig zijn met de wedstrijd zelf lijkt me wel leuk. 

Hoe is het om het evenement nu te organiseren in verband met corona?

Ja het is leuk dat juist de NKIR door kan gaan als online evenement. Een ergometer is hier ook perfect voor. Het is een uitdaging om het tot een gaaf evenement te laten komen maar ik ben er van overtuigd dat het gaat lukken. Hopelijk kunnen we het volgend jaar weer op locatie organiseren!

Beeld: Ellen de Monchy